Europa na widelcu

Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego to pomysł rodem ze Skandynawii. Skupienie pod jednym szyldem rolników, restauratorów i przetwórców, którzy dbają o jakość proponowanych specjałów zrodziła się w południowo-wschodniej Skanii w Szwecji i na wyspie Bornholm w 1995 roku. Cel był prosty. Promocja tego, co najlepsze w kulinariach tego kraju – od pojedynczych produktów prosto z ekologicznych i tradycyjnych gospodarstw rolnych, przez współpracujących z nimi przetwórców, którzy korzystają ze starych receptur po bazujących na nich restauratorów serwujących dania tradycyjne z nutą nowoczesności, ale przede wszystkim oparte na najwyższej jakości lokalnych produktach.

Filarem powstania sieci była też potrzeba ochrony rodzimych tradycji kulinarnych przy równoczesnej jej promocji w jednoczącej się Europie. Pomysł spodobał się na tyle, że już dwa lata po powstaniu Komisja Europejska poprosiła założycielską Skanię o promowanie idei w innych regionach krajów członkowskich.

Kiedy Polska stała się członkiem Unii Europejskiej cześć regionów przyłączyła się do projektu i od lat aktywnie promuje spełniających kryteria rolników, przetwórców i restauratorów. Znakiem rozpoznawczym miejsc, które mogą pochwalić się umiejętnym łączeniem jakości, tradycji, ekologii i nowoczesnych rozwiązań jest biało-niebieska tabliczka, którą otrzymują przedsiębiorcy dbający o smak, a nie o ilość. Certyfikat przyznawany jest czasowo i co kilka lat sprawdzane jest przestrzeganie najważniejszych założeń.

Obecnie Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego to 46 regionów z 13 krajów Unii Europejskiej. Zdecydowanym lider jest Polska, której 9 województw dba o promowanie kulinarnej tożsamości.

MOŻNA JE ZNALEŹĆ TUTAJ