Nie tylko do sypania głów. Bazie to bogactwo zdrowia i smaków

Wyjątkowo dużo mają je te pokryte żółtym pyłkiem. Chociaż smak męskich kwiatów wierzbowych (część wiatropylnych drzew podzielona jest na męskie i żeńskie) raczej nie zachęca do ich degustacji. Chociaż przy okazji Niedzieli Palmowej poświęcone baziowe kotki zjadano wierząc, że chronią przed przeziębieniem i bólem gardła. Słowianie, szczególnie mężczyźni, jadali je dla wigoru i zwiększenia płodności. Obecnie stosowane są w ziołolecznictwie. Napar z bazi z miodem to doskonałe lekarstwo napotne, wykrztuśne i przeciwzapalne,  które sprawdza się w przeziębieniach. Podobnie jak mikstury z kory wierzbowej, która zawiera sporo salicylany. Śmiało może więc zastąpić aspirynę.  

Według znawców kuchni znacznie smaczniejsze są kwiaty i owoce z żeńskich wierzb. Mają warzywny smak i są jędrne jak brokuły. Często gościły w kuchni Indian, a nadal używane są w niektórych prowincjach Chin. W Azji najczęściej spotykane są w postaci kiszonek. Jednak nie tylko owoce, kwiaty i liście wierzb nadają się do jedzenia. Wykorzystać można  także te z topól, leszczyn, czy wiązów.

Oczywiście najlepiej smakują młode, czyli wczesną wiosną. Czas kwitnienia poszczególnych drzew zależy od pogody, a znawcy tradycyjnej kuchni zalecają by zbierać właśnie te kotki, które pokryły się lekkim żółtym pyłem.

Bazie mogą być przyprawą do zup, kasz i makaronów. Chętnie z ich bogactwa korzystają też pszczoły. Zaglądając na Listę Produktów Tradycyjnych można znaleźć tam miód kozienicki.

https://www.gov.pl/web/rolnictwo/miod-kozienicki

Jako jeden z pożytków do jego produkcji owady wykorzystują nadwiślańskie wierzby. Tradycje pszczelarskie na terenie Puszczy Kozienickiej sięgają XVI wieku.