Pustynia Błędowska. Miraże i fatamorgana stworzone przez ludzi.

Pustynia Błędowska to ponad 30 hektarowy obszar lotnych piasków położonych na styku wyżyn Śląskiej i Olkuskiej. Przez okolicznych mieszkańców od zawsze wykorzystywana jako miejsce rekreacji, ale w przeszłości przyciągała także naukowców i artystów. Oczywiście to także atrakcja turystyczna.

 
Administracyjnie Pustynia Błędowska leży na terenie gminy Klucze. Cały teren przecina rzeka Przemsza. Piaski można oglądać z kilku stron i w zależności, które miejsce wybierzemy czekają inne udogodnienia. Samorząd inwestuje w infrastrukturę. Na trasie Klucze - Bolesław powstały altany połączone pomostami - z góry wyglądają jak róża wiatrów i taką mają też nazwę. Jest to najbardziej rozbudowana strefa rekreacji. Można wybrać się na mniej rozbudowany punkty wypoczynkowy w Czubatce lub platformę obserwacyjną Wzgórze Dąbrówka. Wszędzie ustawiono tablice z ciekawostkami dotyczącymi piasków. Opisana jest historia powstania pustyni - może zaskoczyć, że jest tworem człowieka i wykorzystywania jej przez samych mieszkańców oraz wojsko, które przeprowadziło w tym miejscu eksperymenty z bronią oraz naukowe związane z meteorologią. Można dowiedzieć się więcej o faunie i florze.

 
Ciekawostką jest, że na Pustyni Błędowskiej zaobserwowano zjawisko fatamorgany. Cierpliwi dostrzegą też wiraże. 

Poza sezonem turystycznym i przy brzydkiej pogodzie - kiedy my byliśmy na pustyni wiało i padało, trudno nawet o spacer po piaskach. Trzeba zadowolić się opisami. W sezonie letnim na terenie pustyni sporo się dzieje. Organizowane są wydarzenia plenerowe oraz wycieczki.

 

https://www.pustyniabledowska.pl/?fbclid=IwAR1b29Nex2D61YjmSefrIC50EuCLLSyPepa_l6YeIqJ70qgzZLS2KTD0V-w 

Odważni mogą odwiedzić Pustynne Centrum Informacji stworzone w urzędzie gminy Klucze (wejście główne).

 

 

Ekspozycja z kilkoma gablotami zlokalizowana jest w pomieszczeniach służących urzędnikom. I raczej w godzinach pracy, kiedy PCI jest otwarte niezapowiedziani turyści są niemile widziani. Zajrzeliśmy tam ze względu na pogodę. Stwierdziliśmy, że skoro nie udało nam się przespacerować po piaskach to może zrekompensują nam to centrum. Przywitała nas pani czekająca na interesantów i trudno było jej ukryć niezadowolenie z naszego pojawienia się. Wizyta trwała maksymalnie 5 minut. Rzuciliśmy okiem na prezentowane skamieniałości i uciekliśmy.