Lista produktów tradycyjnych: "Krasiczyńska konfitura z czarnej porzeczki"

Tradycja wytwarzania konfitur i dżemów z owoców miękkich na ziemiach polskich sięga czasów szlacheckich. Początkowo gościły one tylko na pańskich stołach, a z czasem przygotowywane były również w domach mieszczan i chłopów. Pod koniec XIX w. smażenie owoców z cukrem było bardzo popularnym sposobem przygotowania zapasów na zimę. Każda z gospodyń starała się pozyskać jak najwięcej owoców, z których robiła kompoty, dżemy, nalewki i konfitury. Smażenie konfitur z czarnej porzeczki jest tradycją lokalną mieszkańców Krasiczyna przekazywaną z pokolenia na pokolenie od lat. Tradycja wykorzystywania przetworów z własnej produkcji utrzymała się w Krasiczynie do dnia dzisiejszego.

Przygotowanie konfitury z czarnej porzeczki rozpoczyna się od oczyszczenia i umycia owoców, które przesypuje się do płaskiego garnka, w którym wcześniej przygotowaliśmy gęsty syrop z wody i cukru. Wszystkie produkty doprowadzamy do wrzenia na mocnym ogniu. Następnie, ogień zmniejszamy na słabszy. Ważne jest, aby owoce nie smażyły się zbyt silnie, ani zbyt słabo. Smażymy konfiturę mieszając ją co pewien czas. Należy pamiętać, żeby poruszać garnkiem „kołysząc nim”. Wtedy jesteśmy pewni, że konfitura nie przywiera do dna. Następnie ostrożnie zbieramy pianę. Smażenie możemy zakończyć, gdy owoce przestaną wypływać z syropu na powierzchnię. W następnym etapie przekładamy gorącą konfiturę do wyparzonych i wysterylizowanych słoiczków, po same brzegi i dokładnie dokręcamy nakrętki. Słoiki odwracamy do góry dnem do ostygnięcia. Konfiturę przechowujemy w chłodnym miejscu.

Krasiczyńska konfitura z czarnej porzeczki spożywana jest zazwyczaj jako dodatek do pieczywa, naleśników, twarogów, jogurtów, wafli i drobnych ciasteczek, a także stanowi idealne nadzienie do różnorodnych ciast.