Miejsce słowiańskiego kultu, spotkań czarownic, modlitw do św. Anny i cudownej wody. Grabowiec na pogórzu Karkonoskim

Tras do kaplicy jest kilka. Najlepiej samemu wybrać najlepszą dla siebie. Każda gwarantuje niezapomniane widoki. Panorama rozpościerająca się na okolice już ze wzgórza, na którym wybudowano kaplicę także zachwyca. I to o każdej porze roku. Doskonale widać stąd Kotlinę Jeleniogórską oraz Pogórze Karkonoszy.

Kaplica na co dzień jest zamknięta. Jej wnętrze można oglądać przez kratę w drzwiach. Nabożeństwa w tym miejscu odbywają się tylko w dniu patronki, czyli 25 lipca.

Sama kaplica jest bardzo skromna. Niewielka rotunda została pobudowana w XVIII wieku. Zastąpiła drewniany budynek wzniesiony w XIII wieku. Chociaż świątynia jest niewielka oprócz ołtarza głównego, w którym widnieje postać św. Anny z Jezusem, Maryją i Józefem ma również dwa ołtarze boczne i ambonę. Obrazy namalowano na miedzianej blasze. Inne nie wytrzymałyby kontaktu z promieniotwórczym Rodanem, w który bogata jest woda w cudownym źródełku.

Kaplica stanęła w miejscu gdzie wypływa Dobre Źródło nazywane także Źródłem Miłości. Swoje właściwości zawdzięcza właśnie radonowi. Pierwsze pisemne wzmianki o leczniczych właściwościach pochodzą z 1212 roku. W uzdrawiającą i pozwalająca znaleźć miłość moc wody bijącej w tym miejscu wierzono od dawna. Według podań, było to miejsce kultu słowiańskiego oraz spotkań czarownic, które ponoć upodobały sobie jedną z okolicznych skał przypominającą trzon patelni i tak też zwaną. Warto wiedzieć, że jest to jeden z czakramów. Pamiątką po tych opowieściach są zwyczajowe nazwy Pogańska Dolina i Ścieżka Czarownic. Dlatego był też czas, że czerpanie z ujęcia było zakazane, jednak siła wiary w moc wody przyciąga do dziś. Jeśli nie pomoże w troskach na pewno ugasi pragnienie.

Źródełko wybija pod kaplicą, ale wodę można czerpać ze specjalnego ujęcia naprzeciw świątyni. W jej sąsiedztwie znajduje się także restauracja oraz miejsce odpoczynku.